Celleno

oude mannen behangen het ‘Cafe dello Sport’

de 
levensliturgie spreekt als vanzelf rooms

zwarte vrouwen schuifelen dienstmaagdelijk

naar het kerkhof tussen de cypressen


‘carabinieri’ hangen op een uithangbord

de airco is aan verder gesloten gebouw


er zoemen vespa’s

het consortio verkoopt olijfoliefilters

netten voor de oogst en 
houten ladders
aan de boeren en 
aan mij

Letizia drijft haar eigen restaurant
en een benzinepomp

de bakker is tegen twaalven uitverkocht

het brood is zoutloos
 tegenover de olijven

om een uur is alles dichtstil

dan geven de moeders het land te eten


(Dieuwke Parlevliet 2006)

Celleno ligt in de provincie Lazio, waar Rome de onbetwiste hoofdstad van is, en vlakbij de provincies Toscane en Umbrie. Omdat deze twee provincies veel in de toeristische belangstelling staan (terecht) en de reisgidsen over Lazio voor het grootste deel in beslag genomen worden door Rome is de streek van Noord Lazio relatief rustig.

Het is het gebied van de Etrusken. Het hele gebied rondom Celleno tot aan de Middellandse zee werd vroeger door hen bewoond. Hun taal is nog een groot raadsel, over hun afkomst verschillen de meningen ook nogal maar de graven die ze achter lieten laten veel zien van hoe dit volk leefde. Ze beroeren met hun wat ingehouden, serene uitdrukkingen en hun menselijke maat.

Een goede indruk geeft:
‘Etruskische tijd’, Reisjournaal I, zomer 2008, p.107 – 130 uit: ‘Stil de tijd’, Joke J. Hermsen, Amsterdam 2009

Je verbaast je wel eens dat zo’n prachtig meer als het Lago di Bolsena niet meer toeristen trekt. Maar goed, houden zo – niet verder vertellen. Aan de oever van het meer is het op veel plaatsen lommerrijk, het water is helder en in de zomer zeker niet te koud. In het midden van het meer zijn twee eilandjes waarvan er een te bezoeken is vanuit Bolsena en vanuit Capodimonte. Een aanrader. In Marta is de visafslag dus zijn er ook veel visrestaurants. Ook aan de voet van Montefiascone kan je heerlijke vis (Coregone, Anguila) uit het meer eten.

Niet ver weg is het 'Parco dei mostri' in Bomarzo. De middeleeuwse efteling! De novelle van Hella Haasse over dit prachtig-grappige park staat in de boekenkast.
Evenmin Civita di Bagnoregio, la citta che muore…. het stervende stadje…..omdat de berg waar het op gebouwd is afkalft. Een Middeleeuws pareltje met aan de voet van de loopbrug een goed restaurant; ‘Osteria deIl ponte’. Een kwartier rijden vanuit het huis. Een half uur verder en je bent bij Vissani, een restaurant in Baschi waar de Michelingids van vindt dat het de moeite waard is er een speciale reis voor te maken. Of eet in het 'Castello di Santa Maria' in Civitella D'Agliano. Zie verslag Joke Hermsen. Maar de eenvoudigste pizzeria's zijn ook heerlijk!

Viterbo is een middeleeuwse stad met prachtige pleinen, gebouwen en kerken. Ooit was het een pauselijke stad. Moeilijk om er de weg te vinden, de stad is nl. ook het streekcentrum met een universiteit en een legerbasis, belastingkantoren, ziekenhuizen enz. In het middeleeuwse stadsdeel ‘Il Pellegrino’ een wirwar van kleine straatjes en leuke winkels.

Bij Viterbo zijn er zwavelbaden. De niet geexploiteede zijn het leukst. Volgens de Italianen goed voor elk kwaaltje. Lekker warm en heel apart. Ze zijn moeilijk te vinden. Wie het huis huurt krijgt een routebeschrijving.

Assisi, Perugia en Siena in de iets verdere omgeving. Met de trein een dagje naar Florence….

Of de weg omhoog naar Orvieto. Een prachtige stad met als en op het hoogtepunt de kathedraal.

Zie ook de bibliotheek in het huis met boeken over en kaarten van de omgeving, Italiaanse literatuur en vertaalde Italiaanse literatuur.